کلیپی از اجرای فن صندلی خالی (empty-chair technique)

فن صندلی خالی یکی از کلیدی ترین فنون مطرح شده در رویکرد درمانی گشتالت می باشد. جرالد کوری در کتاب خود در توضیح این فن می نویسد: ” فن صندلی خالی یکی از روش های ترغیب کردن درمانجو به برون سازی درون فنی است، فنی که پرلز خیلی از آن استفاده می کرد. درمانگر با استفاده از دو صندلی، از درمانجو می خواهد روی یک صندلی بنشیند و کاملاً ارباب باشد و بعد به صندلی دیگر جا به جا شده ارباب شود. بین دو جنبه درمانجو، گفت و شنودی ادامه می یابد. به این طریق، درون فکنی ها آشکار می شوند و درمانجو می تواند تعارض را کامل تر تجربه کند. پذیرفتن و ادغام کردن هر دوجنبه توسط درمانجو این تعارض را برطرف می کند. این تمرین به درمانجویان کمک می کند تا با احساس یا جنبه ای از خودشان که انکار شده بود، تماس برقرار کنند؛ آن ها به جای اینکه صرفاً درمورد احساس متعارض صحبت کنند، این احساس را تشدید کرده و آن را به طور کامل تجربه می کنند. به علاوه، این مداخله با کمک کردن به درمانجویان که بدانند این احساس جزء واقعی خودشان است، آن ها را از قطع رابطه با آن برحذر می دارد.

هدف این تمرین کمک کردن به سطح بالاتر یکپارچگی بین قطبیت ها و تعارض هایی است که در هر کسی وجود دارد. هدف خلاص شدن از صفات خاص نیست بلکه یادگیری پذیرفتن و به سر بردن با قطبیت هاست (کوری، سیدمحمدی، 1393، ص 317).

با این توضیحات شما را به دیدن این کلیپ دعوت می کنیم. برای دانلود اینجا را کلیک کنید.