نگاه کلی به رویکرد بازی درمانی

نگاه کلی به رویکرد بازی درمانی

بازی درمانی:

چقدر شما با واژه­ ی بازی درمانی آشنا هستید؟

مطمئناً وقتی با واژه­ ی بازی درمانی مواجه می­شوید، ناخودآگاه به یاد کودکان می­افتید، اما حقیقت این است که رویکرد بازی درمانی می تواند برای هر سنی مفید باشد منتها نیاز به اصلاحاتی با توجه به مخاطبش دارد. شاید اگر بگویم دنیای ما بزرگسالان به نوعی بازی ست، سخنی گزاف نگفته ­ام. شکسپیر نیز در این زمینه می­گوید جهان یک صحنه نمایش است و انسان­ها بازیگران آن هستند.

هیجان بازی:

شیرینی و قشنگی بازی این که در حالی که کودکان در بازی خود را در نقش­های بزرگتر از سن­شان تصور می­ کنند، ما بزرگترها نیز هنگام بازی با کودکان به همان شکل اما به طور معکوس عمل می­کنیم و تبدیل به کودکی خردسال می­شویم. آرزوی دوباره کودک شدن شاید آرزوی بسیاری از انسان­ها باشد.

جادوی بازی درمانی:

بازی درمانی در هر سنی که به کار گرفته شود، مانند یک سیر قهقرایی عمل می­کند.

این شیوه با آشکار کردن مسائل نهفته در ذهن مراجع (کودک)، ساختاری یکپارچه و منسجم را همراه با چارچوبی ذهنی ایجاد می­کند که مفاهیم بنیادین شخصیت در آن شکل می­ گیرد. شاید بسیاری از این مفاهیم بنیادین علیرغم سن تقویمی ما به صورت کامل رشد نکرده باشند و جادوی بازی درمانی در همین مفاهیم ساده نهفته است. روانشناسان و کارشناسان سلامت و بهداشت روان به خوبی به این نکته آگاهند که رشد هیجانی و احساسی افراد الزاماً به واسطه­ ی سن تقویمی آن­ها تکامل نمی­ یابد.

نقش بازی درمانی:

بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد آزاد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است.

بازی زندگی کودک نیست، اما تمام زندگی کودک بازی است. بازی برای کودکان مانند نفس کشیدن حیاتی و طبیعی است. بازی نه تنها یک عامل محوری بلکه عنصری حیاتی برای دوران رشد در کودکان است. شبیه سازی­ های فیزیکی و حسی در هنگام بازی، به مدارهای مغز کمک می­کند و مانع از دست رفتن نورون­ها می­ شود. بازی نه تنها برای بهبود رشد عادی کودک لازم است، بلکه قدرت­ های درمان کننده­ ی بسیاری نیز دارد.

نقش بازی توسط متخصصان برای کودکان:

 بازی کمک می­کند رابطه­ ای توأم با همکاری با کودکان ایجاد شود،

خصوصاً با گروهی که فاقد مهارت­های کلامی لازم برای بیان مشکلات­شان بوده یا حتی کودکان بزرگتر که نسبت به ابراز احساسات و مشکلات خود مقاومت نشان می­دهند یا در این زمینه ناتوان هستند. وجود اسباب بازی­ ها و دیگر وسایل بازی در اتاق درمان، این پیام را به کودک می­رساند که این فضا متفاوت از تمامی دیگر جاها بوده و او اجازه دارد خودش باشد و کاملاً آزاد است هرگونه که هست رفتار کند. کودک در یک اتاق امن و حمایت کننده­ ی بازی درمانی می­تواند نگرانی ­ها و مسائل خود را توسط بازی بروز دهد؛ د رواقع اسباب بازی­ ها واژه­ های کودک، و بازی کلام او است. بازی با کودکان توسط متخصصان بازی درمانی به عنوان ابزاری برای کمک به کودک استفاده می­شود تا با مشکلات احساسی و رفتاری­ اش مواجهه کند.