فن مواجهه در مشاوره : مثالی از مواجهه

فن مواجهه در مشاوره : مثالی از مواجهه

 

هدف مواجهه کمک به مراجعان است تا خود و واقعیت را واضح تر ببینند. مراجعان اغلب از دیگران، دنیا و خودشان دیدی تحریف شده دارند. این تحریفها خود را به صورت ناهماهنگی و اختلاف نشان میدهند. مثلا مراجعی را با مشتهای گره کرده و صدایی خشمگین تصور کنید که میگوید: «من دلم نمی خواست شما همسر مطلقة مرا مطرح کنید، من قبلا به شما گفته بودم.

این قضیه تمام شده است. من هیچ احساسی نسبت به او ندارم. این مسئله به آب ازجوی رفته می ماند.» واضح است که این مراجع هنوز در مورد همسر مطلقه اش احساسات نیرومندی دارد. شاید رابطه قطع شده است و مراجع آرزو میکند که آن را فراموش کند اما رفتارهای غیرکلامی مثل تن صدا، حالت بدن و بیان چهره به مصاحبه گر میگوید که او هنوز از لحاظ هیجانی با همسر مطلقه اش درگیر است.

 

مواجهه مناسب

وقتی که شما رابطه ای مؤثر با مراجعتان دارید و شواهد زیادی ناهماهنگی و اختلاف هیجانی و رفتاری مراجع را اثبات میکنند، مواجهه بسیار کارگر میافتد. در مثال قبلی ما مواجهه را توصیه نمیکنیم مگر اینکه شواهد دیگری هم وجود داشته باشد که احساسات حل نشده مراجع را نسبت به همسر مطلقه اش نشان دهند. اگر شواهد کافی وجود داشت، مواجهه زیر باید مناسب باشد : «شما هفته پیش گفتید که هربار درباره همسر مطلقه تان و اینکه چگونه روابط شما با او را قطع شده فکر میکنید، میخواهید انتقام بگیرید.

با این حال امروز شما میگویید که را درباره او هیچ احساسی ندارید. اما با قضاوت بر اساس مشتهای گره کرده شما، صدا و آنچه هفته پیش درباره او گفتید در می یابیم که این موضوع بر شما فشار می آورد. به نظر ام میرسد که شما هنوز درباره او احساسات نیرومندی دارید. شاید شما آرزو می کنید این اور احساسات از بین بروند، اما مطمئن آنها هنوز وجود دارند.»

پذیرش احساسات حل نشده

توجه کنید که چگونه مصاحبه گر شواهد را کنار هم می چیند تا مواجهه تأیید شود. در این مورد مصاحبه گر عقیده دارد که اگر مراجع احساسات حل نشده خود را نسبت به همسر مطلقه اش بپذیرد و با آنها روبرو شود، بهتر خواهد شد. بنابراین او از مواجهه استفاده میکند تا به مراجع کمک کند موضوع را ببیند. برای بالا بردن احتمال پذیرش ناسازگاری موجود بین رفتار کلامی و هیجانات درونی مراجع، مواجهه به آرامی و با ارائه شواهد تأییدکننده صورت میگیرد.

از رفتارهای ملایم تا رفتارهای خشن

مواجهه ممکن است به صورت دامنه ای از رفتارهای ملایم تا رفتارهای خشن و پرخاشگرانه صورت گیرد. مثلا مورد مردی جوان که تازه ازدواج کرده است را در نظر بگیرید. او سی و پنج دقیقه است که در جلسه درمان است، اما هنوز درباره همسرش سخن نگفته است (علی رغم اینکه او دو روز پیش خانه را به مقصد مدرسه که در ۲۰۰۰ مایلی خانه است ترک کرده است).

مرد جوان که در موقع صحبت کردن خشم و ناامیدیش افزایش مییافت، با ملایمت به وسیله درمانگر با این مسئله مواجه شد که: من توجه کردم که شما درباره رفتن همسرتان، اصلا صحبت نکردید.
در این مورد درمانگر از انعکاس محتوا استفاده می کند (یا نبوډ محتوا) و به آرامی مراجع را با این واقعیت که او نسبت به صحبت در مورد همسر و ارتباط رفتن او با وضعیت خلقی خود بی توجهی کرده است، مواجه کرد. هدف درمانگر این بود که باعث شود مراجع تشخیص دهد و اذعان کند که او ارتباط احتمالی بین بدخلقی و رفتن همسرش را مورد بی توجهی قرار داده است.