بررسی تشابه دیدگاه حکیم خیام و یالوم به پدیده ی مرگ

اگر از خود در برابر واقعیت مرگ نهایی خویش دفاع کنیم، زندگی کسل کننده و بی معنی می شود. اما اگر قبول کنیم که فنا پذیریم، می دانیم که برای کامل کردن طرح های خود جاودانگی نداریم و زمان حال اهمیت دارد. آگاهی ما از مرگ، منبع نشاط برای زندگی و خلاقیت است. مرگ و زندگی به هم وابسته اند، و گرچه مرگ جسمانی ما را نابود می کند، اما فکر مرگ ما را حفظ می کند (یالوم، ۱۹۸۰، ۲۰۰۳؛ به نقل از کری، ۲۰۱۳). در شعر حکیم عمر خیام مشاهده می کنید که چگونه به زیبایی شما را با واقعیت مرگ مواجه می کند و از شما می خواهد که از لحظات زندگی تان بهترین استفاده را  بکنید.

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست   /    برخیز و به جام باده کن عزم درست

کین سبزه که امروز تماشاگه توست  /   فردا همه از خاک تو برخواهد رست