اصول ایجاد ارتباط با کودکان

فرایند ایجاد ارتباط با کودکان در چارچوب درمان کودک-محور، مبتنی بر اصولی است که چارچوبی برای درمانگر فراهم میکنند تا یک نگرش خود- فرافکنانه ی تجربی درباره کودکان داشته باشد. این اصول عبارتند از:

1. کودکان، بزرگسالان کوچک نیستند. درمانگر به شیوه ای به کودکان پاسخ نمی دهد که گویی آنها بزرگسالان کوچک هستند.

2. کودکان، انسان هستند. آنها قادرند درد و لذت هیجانی عمیق را احساس کنند

3. کودکان موجوداتی یگانه و سزاوار احترام هستند. درمانگر ارزش زیادی برای یگانه بودن هرکودک قایل است و به خود کودک، همانگونه که هست احترام میگذارد.

4. کودکان انعطاف پذیرند. کودکان دارای توانایی فوق العاده ای برای غلبه بر موانع و شرایط زندگی خویش هستند.

5. کودکان دارای گرایش ذاتی به رشد و پختگی هستند. آنها دارای شعور فطری درونی هستند.

6. کودکان مستعد خود- گردانی مثبت هستند. آنها قادرند به شیوه های خلاق با دنیای خویش کنار بیایند.

7. زبان طبیعی کودکان بازی است. بازی کردنشیوه ای برای اظهار خویش است که کودکان بیش از همه با آن راحت هستند.

8. کودکان حق دارند سکوت کنند. درمانگر به تصمیم کودک مبنی بر صحبت نکردن، احترام می گذارد.

9. کودکان تجربه درمان را به جهتی سوق می دهند که به آن نیاز دارند. درمانگر تلاش نمی کند تعیین کند چه وقت و چگونه کودک باید بازی کند.

10. نمی توان به رشد کودکان سرعت بخشید. درمانگر این واقعیت را تشخیص می دهد و در برابر فرایند رشدی کودک صبور است.