اختلال شخصیت مرزی

اختلالات شخصیتی مرزی ( Borderline personality disorder) یا BPD یک نوع اختلال شخصیتی شبیه به اختلالات دو قطبی است. همانند اختلالات دوقطبی افراد مبتلا به BPD هنگامی که افسردگی بر طرف می‌شود، وارد دورهٔ شیدایی می‌شوند. در اختلالات دوقطبی، دوره‌های شیدایی یا افسردگی برای چند روز یا چند هفته ادامه می‌یابد. اما دوره‌های افسردگی یا شیدایی در BPD از چند ساعت تا یک روز است. BPD ممکن است با اختلال‌های مرتبط با مصرف مواد مخدر همراه شود. افرادی که BPD دارند الگوی ناپایداری در روابط اجتماعی دارند.

اگرچه علت BPD ناشناخته است اما هم محیط و هم ژنتیک نقش اساسی را در مبتلا شدن به این بیماری دارند در DSM-IV دست کم 5 مورد از عوامل زیر برای تشخیص این اختلال مشخص شده است:

• کوشش های مهار گسسته برای اجتناب از طرد یا رهاشدگی واقعی یا خیالی.
• الگویی از روابط بین فردی بی ثبات و افراطی که با نوسان بین دوحد آرمانی کردن و بی ارزش نمودن مشخص می شود.
• خشم نامناسب و شدید یا اشکال در کنترل خشم.
• آشفتگی هویت: بی ثباتی بارز و مستمر خودانگاره یا درک خویشتن.
• بی ثباتی هیجانی
• اندیشه پردازی پارانویایی گذرا و مرتبط با فشار روانی یا نشانه های شدید تجزیه ای.
• خود آسیب زنی جسمی، حرکات بیانگر، تهدیدها یا رفتار خودآسیب زنی مکرر.
• احساس مزمن پوچی و بی‌حوصلگی که بصورت احساس بی‌هدفی، خالی و بی‌ارزش بودن ظاهر می شود.