گروه درمانی همان شبه معجزه است.

گروه درمانی همان شبه معجزه است

 

گروه درمانی چیست:

آیا گروه درمانی به درمانجویان کمک می کند؟ گروه درمانی چگونه به درمانجویان کمک می کند؟

 تغییر بر اثر درمان، فرآیند بسیار پیچیده ای است. همین که چگونگی فرآیند تغییر در درمانجو شناسایی شد درمانگر به پایه ای منطقی دست می یابد، تا بر اساس آن روشها و راهبردهایی را برای شکل دادن به تجربۀ گروهی انتخاب کند و بتواند توانایی گروه را در ادارۀ درمانجویان متفاوت در موقعیتهای مختلف به حداکثر برساند. درمان در گروه درمانی به واسطۀ بازی متقابل و پیچیدۀ تجارب انسانی ایجاد می شود. تجربه های درمانی در گروه، عناصر درمان هستند که به یازده عنصر تقسیم می شود:

1. امیدوار کردن، 2. همگانی بودن تجارب انسانی، 3. فراهم کردن اطلاعات، 4. نوع دوستی،

5. اصلاح رفتار درمانجو در موقعیت مشابه وضعیت خانوادگی او، 6. ایجاد تکنیک های اجتماعی شدن،

7. رفتار تقلیدی ، 8. یادگیری بین فردی، 9. انسجام گروه، 10. تخلیۀ هیجانی، 11. عناصر وجودی

گروه به عنوان نمونۀ کوچک اجتماعی:

گروهی که آزادانه تبادل دارد و محدودیت ساختی کمی دارد،مبدل به یک نمونۀ کوچک اجتماعی متشکل از اعضایی می شود که در آن شرکت دارند. اعضای گروه در صورتی که وقت کافی داشته باشند رفته رفته چهرۀ واقعی خود را نشان می دهند. آنان با اعضا همان گونه تبادل می کنند که با دیگران در فضای اجتماعی خود تبادل دارند و همان جهان بین فردی را در گروه ایجاد می کنند که همیشه در آن ساکن بوده اند. این مفهوم در گروه درمانی اهمیتی اساسی دارد و شالودۀ کل رهیافت در درمان را تشکیل می دهد. بین اعضای گروه و جو گروه تبادل پویای ظریفی وجود دارد. هرقدر تبادل خودجوش تر باشد رشد نمونۀ کوچک اجتماعی هم سریعتر و خودجوش تر می شود و همین به نوبۀ خود سبب می شود که موضوعات مشکل زای محوری همۀ اعضا مطرح و به آن پرداخته شود. این فرآیند در گروه درمانی به نوعی شبیه یک معجزه است.