نظارت بر روابط نوجوان : نظارت بر روابط اجتماعی نوجوانان چگونه است؟ قسمت دوم

نظارت بر روابط نوجوان : نظارت بر روابط اجتماعی نوجوانان چگونه است؟ قسمت دوم

 

گرایش به منابع قابل اطمینان

باتوجه به اینکه نوجوان خود را فردی رشديافته و مستقل می داند و مایل نیست دیگر به والدینش وابسته باشد، دوست دارد با کسانی دوست باشد که بتواند با آنان درددل کند، آنان را مورد اعتماد خود بداند و از اسرارش بگوید؛ ضمن اینکه دیگر دوست ندارد کسی در کارش دخالت کرده یانصیحتش کند. مهارت دوستیابی و جذب افرادی که همخوانی و هماهنگی بیشتری با نوجوان داشته باشند، چیزی است که خانواده باید در سنین کودکی آن را به فرزند خود بیاموزند؛ وگرنه نمیتوانند به خوبی در این زمینه عمل کنند.

البته بهترین آموزش در این خصوص این است که…. اعضای خانواده با افراد غریبه در صلح باشند، یعنی احساس خوبی نسبت به آنها داشته باشند و در محیط خانواده هم از آنها به نیکی یاد کنند. درواقع پدر و مادری که مدام از دوستان و همکاران خود گله می کنند، دراصل این پیام را به فرزندان خود انتقال می دهند که نمی توان به افراد غریبه اعتماد کرد و به آسانی با آنها دوست شد.

شیوه های دوستیابی

می توان گفت شیوه های دوستیابی و هدف هرشخص از انتخاب دوست و شروع رابطه با او یکی از مهم ترین شاخصه های سلامت روان است. درواقع در موضوع بهداشت روان و سلامت یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار، نحوه دوست یابی است. معمولا گروه هایی که نابهنجار هستند در این انتخاب درست عمل نمی کنند و مشکلات زیادی با شروع دوستی و نگهداری از آن دارند. روان شناسان معتقدند بعد از خانواده، نوع ارتباط با دوستان و همسالان تا اندازه زیادی در پی ریزی شخصیت و تکامل آن در سلامت کودکان و نوجوانان موثر است، نوجوانان معمولا به دوستان خود خیلی اطمینان کرده و از هرجهت آنها را تایید می کنند؛ چون آنها را رازدار خود می دانند.

براساس تحقیقات هرقدر بی توجهی و ترس از والدین بیشتر شود، میزان گرایش نوجوانان نیز به دوست یابی و گسترش روابط نوجوان بیشتر خواهد شد. والدین باید درک کنند که نوجوان هم مانند هر گروه سنی دیگری دوست دارد با همسالانش ارتباط برقرار کند و رفت و آمدهای سالم و بدون خستگی و به او نشاط بیشتری می دهد و برای حفظ امنیت اجتماعی وی نیز بسیار ضروری است.

بدهکار نوجوان نمانیم

باتوجه به اینکه نوجوان در مرحله خاصی از زندگی خود قرار دارد، والدین اغلب در رفتار خود با او و روابط نوجوان درست عمل نمی کنند. ما نباید با این گونه دورشدن از نوجوان کاری کنیم که او به دنبال جایی غیر از محیط خانواده در جست وجوی جایی امن و تکیه گاهی مطمئن باشد، بلکه باید طوری رفتار کنیم که ما را قبل از دوستان نوجوان خود یا حداقل درکتار آنان بداند؛ چون اگر نوجوان در این سن از خانواده دور شود، بازگشت او در سال های بعد به سختی و به ندرت صورت میگیرد.

هنگامی که نوجوان حمایت و همراهی خانواده را در این سنین از دست بدهد، جانشینی برای آن نخواهد یافت و همین موضوع باعث می شود اعتماد و اطمینان او به همه چیز کمتر شود و بدین ترتیب شکل گیری هویت اجتماعی او نیز خدشه دار می شود؛ یعنی والدین اگر نتوانند رفتار درستی با نوجوان داشته باشند او نیز به تدریج استقلال خود را از دست می دهد.

آزادی عمل نوجوانان

گاهی میزان کنترل والدین نسبت به روابط نوجوان آن قدر زیاد است که آنها ترجیح میدهند همه چیز را از والدین خود پنهان کنند. درواقع نوجوانان عقیده دارند با هرکس که بخواهند دوست شوند، مورد انتقاد والدین قرار می گیرند. البته نوجوانان باید بدانند در انتخاب دوست به باورها و فرهنگ خانوادگی دوستان خود هم توجه داشته باشند و والدین هم باید به طور غیرمستقیم مراقب باشند تا آنان انتخاب اشتباهی نداشته باشند.

بهترین کار در این خصوص آن است که خانواده های نوجوانان بیشتر با هم در ارتباط باشند تا علاوه بر اینکه شناخت بیشتری از هم پیدا کنند، نوجوانان هم احساس راحتی و صمیمیت بیشتری با خانواده های خود داشته باشد. فراموش نکنیم تفاوت های فرهنگی و طبقاتی دوستان نوجوانان با یکدیگر باعث می شود که آنها دچار نوعی سردرگمی و احساس کمبود اعتماد به نفس با غرور بیجا شوند که در آینده نیز مشکلات زیادی برای آن ها به وجود می آورد. درواقع نکته مهم در انتخاب دوستان نوجوانان داشتن هماهنگی و همخوانی است؛ زیرا ناهماهنگی های موجود باعث میشود تا فاصله نوجوانان با خانواده هایشان هر روز بیشتر و بیشتر شود.