طرد شدن همان مسیر استقلال یافتن توست

طرد شدن همان مسیر استقلال یافتن توست

 

طرد شدگی:

آیا تا به حال طعم طرد شدن را چشیده اید؟ آیا از طرد شدن می ترسید؟ وابستگی بهتر است یا مستقل بودن؟

کسی نمی تواند ادعا نماید که در طول زندگی خود احساس طرد شدگی را تجربه نکرده است.آنچه آن را متفاوت می سازد،شدت و فراوانی بروز آن و نیز نحوه برخورد افراد با احساس طرد شدگی است.این احساس ممکن است خیلی جزئی یا خیلی ویرانگر باشد که بر کل زندگی و تمام روابط فرد اثر بگذارد.

 

[irp posts=”6795″ name=”ترس شدید از تنها ماندن”]

 

ترس از طرد شدگی:

به گفته اریک فرام انسان ها از طرد شدن بیشتر از مردن هراس دارند.

ما از ترس طرد شدن مدعی شدیم کسی هستیم که نبودیم.ترس از طرد شدن در ما تبدیل به ترس از مطلوب نبودن شد.سرانجام به کسی تبدیل شدیم که در حقیقت نیستیم.تبدیل به رونوشتی شدیم از باورهای مادر،پدر،جامعه و مذهب.به خاطر ترس از طرد شدن ما از خود بودن خویش فاصله میگیریم.

به قول هایدگر زیستن اصیل،زیستنی است که در مرتبه اندیشیدن به هستی قرار دارد؛

اما خود آگاهانه و بی دروغ زیستن نیز مسیر دشواری دارد.

 

[irp posts=”9017″ name=”انسان محافظه کار محکوم به داشتن خود متعصب است”]

مستقل بودن:

منظور از مستقل بودن چیست؟ چطور میتوان مستقل بود در صورتی که در اجتماع زندگی میکنیم؟

مستقل بودن بین دلبستگی و عدم وابستگی است یعنی در عین ارتباط ها و روابط متقابل،خویشتن واقعی خود را حفظ کردن است.مستقل بودن یعنی در نظر گرفتن نیازهای واقعی خود با احترام و رعایت نیازهای دیگران.نمی توانیم رفتارهای آشوبگرانه و قلدر مابانه ی خود را دلیل بر مستقل بودن بدانیم.نمیتوانیم تنها به خود به فکر کنیم و دیگران را هیچ انگاریم.استقلال شخصی نتیجه آگاهی و شناخت از خویش و جایگاه خود در عالم هستی حاصل می شود.

 

رابطه ی طرد شدن و استقلال یافتن:

در زندگی رسیدن به رشد و استقلال و انسجام شخصی امری است طولانی و نیازمند تقلا و کوشش؛که مکانیکی و خودبه خودی نیست،مستلزم آموختن های تازه،کسب بصیرت های تازه،و اتخاذ تصمیم های آگاهانه،و در عین حال آماده بودن برای سختی ها و ناراحتی های گهگاهی است.رهایی از وابستگی سخت و تکان دهنده است.