رضایت آگاهانه در مشاوره

چاپ مقاله

رضایت آگاهانه در مشاوره

رضایت آگاهانه

رضایت آگاهانه، ظاهراً مفهومی ساده و روشن است. بر طبق حکم اخلاقی و گاهی قانون، مراجع باید در مورد ماهیت درمان خود مطلع باشد. علاوه بر این، وقتی مراجعان از نوع درمانی را که قرار است دریافت کنند آگاه شوند،، میتوانند با آن موافقت یا مخالفت کنند اما با توجه دقیق تر، واضح است که پیشنهاد کردن و گرفتن رضایت معتبر آگاهانه، امری است چالش برانگیز. اولاً برای بسیاری از ارائه دهندگان خدمات اجتماعی، پزشکی و بهداشت روانی، توضیح دادن مشکلات و درمانهای موجود برای مراجع به شیوه ای روشن و مستقیم مشکل است. اغلب ما، به زبان حرفهای صحبت می کنیم. مثلاً: «به نظر میرسد که شما برای درمان فوبیا به حساسیت زدایی منظم نیاز داشته باشید.»

رضایت آگاهانه در مشاوره

علاوه بر این، مراجعان اغلب از درد جسمی و روانی رنج میبرند. ممکن است آنها با هر چیزی که متخصصان بگویند مفید است – هرچند که آن روش را  کاملاً نفهمیده باشند – موافقت کنند. شما، در جایگاه متخصص سلامت روانی، مسئولیت دارید که جهت گیری نظری آموزش، فنون و نتایج احتمالی درمان را به مراجعان شرح دهید.

 

حق رضایت یا عدم رضایت

شما باید این کار را به زبان ساده انجام دهید و از تعاملات و پرسشهای مراجعانی که به زمان یا توضیح بیشتری نیاز دارند، استقبال کنید. حتی اگر پیش بینی کنید که مراجع را فقط یک یا دو جلسه خواهید دید، باید فرآیند مصاحبه به نحوی شرح داده شود که مراجع حق رضایت یا عدم رضایت با مشارکت را داشته باشد. در درمانهای درازمدت، لازم است رضایت ” آگاهانه ضمن ادامهٔ مشاوره دوباره تجدید شود.

 

توضیح زمینه ها

شما حداقل باید دو یا سه پاراگراف نوشته شده داشته باشید که زمینه های تحصیلی، جهتگیری نظری، آموزش ها و منطقی که شما معمولاً برای انتخاب فنون به کار می برید را توضیح دهد. کاربرد شیوه های تشخیصی، احتمال بالقوهٔ حضور بعضی از اعضای خانواده (خصوصاً در مورد کار در زمینهٔ زوجین یا کودکان خردسال)، کارهای مشورتی و نظارتی، سیاست های مربوط به عدم حضور مراجع در جلسه و روشی که در شرایط اضطراری بتوان با مشاور تماس برقرار کرد، باید در این توضیح گنجانده شود.