راه های جلوگیری از شکست نوجوانان در مدرسه – قسمت سوم

راه های جلوگیری از شکست نوجوانان در مدرسه – قسمت سوم

 

گلاسر جلسه های کلاسی را به سه دسته تقسیم می کند:

1-جلسه حل مشكل اجتماعی؛ 2-جلسه بحث آزاد؛ 3- جلسه بررسی (بازبینی) آموزشی

سه دسته جلسه های کلاسی از نظر گلاسر

در جلسه های حل مشکل اجتماعی هر کلاس به عنوان یک گروه حل مشکل ظاهر می شود که معلم در آن نقش رهبر گروه را دارد. معلم و دانش آموزان می توانند مشکلات فردی و گروهی را از طریق این جلسات گروهی حل کنند و با بسیاری از مشکلات اجتماعی مقابله کنند.

در جلسه های بحث آزاد از دانش آموزان خواسته می شود در مورد هر موضوعی مربوط به زندگی که فکرشان را مشغول کرده است، بحث و گفتگو کنند، در بحث آزاد دانش آموزان مجبور می شوند فکر کنند و دانسته های خود را با موضوع مورد بحث ارتباط دهند.

نوع سوم این جلسه ها که جلسه های بررسی آموزشی است، به طور مستقیم آن چیزی بررسی می شود که دانش آموز در کلاس می آموزد، این جلسه می تواند به عنوان وسیله ای برای دستیابی به یک ارزیابی سریع و بررسی مؤثر بودن و یا مؤثر نبود روش تدریس به کار رود، جلسه های بررسی آموزشی نباید برای نمره دادن با ارزیابی دانش آموزان به کار برده شوند؛ هدف باید تنها تشخیص این مسئله باشد که دانش آموزان چه چیزی را می دانند و چه چیزی را نمی دانند.

 

در جلسات کلاسی بهترین حالت این است که معلم و دانش آموزان در کلاس دایره وار بنشینند؛ به این توئیست کلاس کمتر شلوغ می شود و این کار برای کسانی که در کلاس کمتر مشارکت دارند، اثربخش است، چراکه بدین ترتیب احساس می کنند، که جزء مهم این فرآیند هستند، محل نشستن معلم باید هر روز در دایره تغییر کند، به عبارت دیگر گاهی نیاز است که جهت مدیریت بحث و کنترل کلاس در کنار دانش آموزانی بنشیند که موجب اختلال می شوند و گاهی نیز کنار دانش آموزانی که کمتر در جلسات مشارکت می کنند تا موجب تشویق آنان به صحبت کردن شود. موضوع بحث باید به نحوی انتخاب شود که تمام دانش آموزان فرصت شرکت در بحث ها را داشته باشند. به طورکلی، مشارکت دادن نوجوانان در جلسات کلاسی و بحث و بررسی در مورد مشکلات آنان در کلاس موجب می شود که نوجوانان مدرسه را مکانی برای تجارب اجتماعی خود ببینند و فرصتی برای تعیین معیارها و ارزش های خود و یا بازبینی آنها داشته باشند.

دانش آموزان باید یاد بگیرند که از سؤال کردن ترسی نداشته باشند و موضوعاتی را که متوجه نمی شوند، با شجاعت مطرح و در مورد آن ها تحقیق کنند. علاوه بر این، باید مدارس شرایطی را جهت گفتگوهای اندیشمندانه پیرامون موضوع هایی که دانش آموزان مجبور به تصمیم گیری در مورد آنها می شوند، را فراهم کنند .

از این رو، اگر مدارس به شیوه صحیح  عمل کنند، تأثیر بسزایی در عدم شکست دانش آموزان خواهند داشت و احساس اعتماد به نفس را در آنها به وجود می آورند. بدین ترتیب برای اتخاذ یک تصمیم مناسب دانش آموزان مراحلی را طی می کنند که عبارت اند از: تنظیم و طبقه بندی مشکل؛ پرورش راه حل های مختلف انتخاب آنچه بهترین راه حل به نظر می رسد، با در نظر گرفتن تجديد نظرهای احتمالی.