راه های جلوگیری از شکست نوجوانان در مدرسه – قسمت دوم

چاپ مقاله

راه های جلوگیری از شکست نوجوانان در مدرسه – قسمت دوم

 

در قسمت قبلی این مقاله خواندیم که راهکارهای جلوگیری از شکست در مدرسه گلاسر جهت جلوگیری از شکست مدارس دو گروه اقدامات را پیشنهاد میکند؛ قدم های مقدماتی و اجرای برنامه های جدید در ادامه قدم های مقدماتی بررسی می شوند.
قدم های مقدماتی گلاسر برای کاهش شکست در مدارس راهکارهایی را پیشنهاد می کند که عبارت اند از: 1، استفاده از کلاس های ناهمگن ۲، حذف نظام استاندارد نمره دهی ۳. ارتقاء آموزش معلمان با شرکت در سمینارهای باز آموزش و پرورش و گذراندن دوره کارآموزی جهت دانشجویان تربیت معلم ۴. استفاده از بحث ها و جلسه های کلاسی عاری از قضاوت و داوری، جلسه های بحث آزاد و جلسه های بررسی آموزشی

 

تربیت معلمان

گلاسر (۱۳۸۴) در مورد تربیت معلمان معتقد است هنگامی که معلمان در ضمن سال های تحصیل، خود تحت سلطه آموزش و پرورش متکی بر حفظ معلومات، کسب نمره، عدم تفكر و ارتباط بین مطالب قرار گیرند، ناخواسته همان روش ها را در مورد شاگردان خود به کار می بندند، او در درجه اول پیشنهاد می کند که در نظام تربیت معلم، در جهت سازندگی معلمان، مبحث مهمی به نام و اساس آموزش وپرورش ارائه شود. پیشنهاد دوم او این است که دانشجویان تربیت معلم تدریس چند درس پایه را به عهده بگیرند و علاوه بر آن، زیر نظر استادان باتجربه به مدت یک سال به عنوان کارآموز فعالیت نمایند. به اعتقاد گلاسر، اگر آموزش معلم ارتقا نیابد ، اجرای بسیاری از تغییرات لازم در مدرسه ممکن نخواهد بود

 

راه های جلوگیری از شکست نوجوانان در مدرسه - قسمت اول

 

اجرای برنامه های جدید

امروزه مهم ترین چالش آموزش و پرورش سیاست تغییر و تبدیل است. تبديل نظام آموزشي را فعلی به یک آموزش و پرورش کارآ و اثربخش اصلی بسیار پیچیده و پراهمیت است. معلمان و مدیران مدارس باید نیاز به تغییر سنت های جاری را احساس کنند. یک منبع اصلی برای تغییر و تحول تأكيد معلمان بر اصل قطعيت و تأکید بر حافظه است. درواقع فقدان ارتباط با معلمان دلیل شکست بسیاری از پیشنهادها و برنامه های آموزشی است. ازاین رو گلاسر (۱۳۸۴) معتقد است که طراحی، برنامه ریزی و برگزاری جلسات با معلمان، بحث گروهی و درنهایت عملی کردن برنامه ها می تواند نقش مهمی در اجرای برنامه های جدید داشته باشد.
مدارس امروزی سازمان دهی لازم را برای اجرای برنامه های جدید خود ندارند، ازاین رو باید مسئولیت عمده در جلسات را مدير و مشاور بر عهده بگیرند. مشاوران راهنما باید با معلمان و والدین نیز همکاری کنند تا بتوانند در رفتار و عملکرد سازنده تر دانش آموزان نقشی ایفا کنند. علاوه بر این، مشاوران باید کار گروهی را بیشتر در کلاس ها به صورت مستقيم اعمال کنند تا معلمان بیاموزند که چگونه می توانند با کلاس خود ارتباط برقرار کنند.

 

جلسه های کلاسی

از دیدگاه گلاس، یکی دیگر از راهکارهای کاهش شکست در مدارس تشکیل جلسه های کلاسی کارآمد و مؤثر است، معلمان باید در جلسه های کلاسی عینا همان کاری را انجام دهند که در جلسه های خود می کنند؛ تلاش برای حل مشکلات فردی و گروهی آموزشی و تربیتی کلاس و مدرسه، از طرف دیگر فواید این جلسه های کلاسی اعتماد به نفسی است که دانش آموز در راستای اظهار عقیده خود در مقابل یک گروه به دست می آورد. ازآنجایی که در زندگی یک فرد موقعیت های بسیاری برای ابراز وجود و صحبت کردن وجود دارد، هراندازه شیوه صحبت کردن روان و اندیشمنادان بهتریه دانش آموزان آموزش داده شود، آنان بیشتر برای زندگی آماده می شوند. از طرفی دیگر، این جلسه های کلاسی دانش آموزان یک کلاس را متحد می کنند، چراکه امکان تأثیر و تأثر متقابله برای دانش آموزان قوی و ضعیف فراهم می شود. در این جلسات طرح هرگونه موضوعی آزاد است و هدف کلی باید همیشه در جهت حل مشکل باشد.

گلاسر جلسه های کلاسی را به سه دسته تقسیم می کند:

1-جلسه حل مشكل اجتماعی؛ 2-جلسه بحث آزاد؛ 3- جلسه بررسی (بازبینی) آموزشی

 

در ادامه ی این سری مطالب ، تفاوت بین این سه جلسه از دیدگاه گلاسر را خواهیم خواند.