رابطه جنسیت و نابرابری اجتماعی با خودکشی در ایران

رابطه جنسیت و نابرابری اجتماعی با خودکشی در ایران

خودکشی در ایران

خودکشی مشکلی بزرگ برای سلامت جهانی است و یکی از چالش‌های مهم بهداشتی و اجتماعی می‌باشد که فرد، خانواده و جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در چند دهه گذشته، گرایش فزاینده‌ای به خودکشی و اقدام برای خودکشی در ایران وجود داشته‌است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی نابرابری‌های اجتماعی، جنسیتی و اجتماعی در سراسر استان‌های ایران طی سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ بوده‌است.

داده ها

داده‌های مربوط به توزیع جمعیت در استان‌ها از مرکز آمار ایران به دست آمده‌است. اطلاعات مربوط به تعداد سالانه مرگ و میر ناشی از خودکشی در هر استان از سوی سازمان پزشکی قانونی ایران جمع‌آوری شده‌است.

نتایج

مرگ و میر ناشی از خودکشی در ایران در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ در ایران افزایش‌یافته است. در طول دوره مطالعاتی، نابرابری کلی و ثابتی در سراسر کشور وجود داشت. نسبت نرخ به زن به مرد ، ۲.۳۴ ( ۹۵ ٪ CI ) در دوره مشابه است. نابرابری‌های اجتماعی در مرگ و میر ناشی از خودکشی به نفع مردم در استان‌های بهتر وجود دارد. به علاوه، گرایش فزاینده‌ای در این نابرابری‌های اجتماعی در طول زمان وجود داشت، اگرچه آماری معنی‌دار نبود.

 

ما تفاوت‌های قابل‌توجهی، جنسیت و نابرابری اجتماعی در توزیع مرگ و میر کودکان در سراسر استان در ایران پیدا کردیم. یافته‌ها نشان داد که مردان در شهرستان‌ها با وضعیت اجتماعی – اقتصادی پایین در معرض خطر بالای مرگ و میر ناشی از خودکشی قرار دارند. تحلیل‌های بیشتری برای توضیح این تفاوت‌ها مورد نیاز است.

 

لینک اصلی مقاله