بیایید اینقدر بی رحمانه رفتار نکنیم

دل آدم …چه گرم می شود گاهی ساده… به یک دلخوشی کوچک…

به یک احوالپرسی ساده… به یک دلداری کوتاه … به یک “تکان سر”…یعنی…تو را می فهمم…

… به یک گوش دادن خالی …بدون داوری! به یک همراهی شدن کوچک … به حتی یک همراهی کردن ممتد آرام … به یک پرسش :”روزگارت چگونه است ؟”

به یک دعوت کوچک به صرف یک فنجان چای ! … به یک وقت گذاشتن برای تو… به شنیدن یک “من کنارت هستم “… به یک هدیه ی بی مناسبت … به یک” دوستت دارم “بی دلیل …

به یک غافلگیری:به یک خوشحال کردن کوچک … به یک نگاه … به یک شاخه گل… دل آدم گاهی …چه شاد است … به یک فهمیده شدن …درست !

به لبخند! به یک سلام ! به یک تعریف به یک تایید به یک تبریک …!!!

و ما چه بی رحمانه این دلخوشی های کوچک و ساده را از هم هم دریغ میکنیم و تمام محبت و دوست داشتن مان را گذاشته ایم کنار تا به یک باره همه آنها را پس از مرگ نثار هم کنیم