اصول اخلاق حرفه ای در مشاوره

اصول اخلاق حرفه ای در مشاوره (2)

 

5 اصل اول از اصول اخلاق مشاوره ای را اینجا بخوانید !

 

6. ممنوعیت روابط دو یا چند گانه:

منظور از روابط دو یا چند گانه این است که مشاور حین جریان مشاوره بطور موازی در گیر ارتباط دیگری با مراجع شود. این ارتباط می تواند توافق در شراکت مالی، ارتباط دوستی، ارتباط آموزشی و باشد. از آنجا که ارتباط بین مشاور و مراجع از ابتدا ارتباطی نابرابر و قدرت در دست مشاور است، ممکن است که وی از جایگاه خود سوء استفاده کند و با رفتارهای جدیدی که از خود بروز می دهد زمینه انحراف در جریان مشاوره را ایجاد کند. از این جهت بمنظور پیشگیری از بروز هر گونه آسیب روانی به مراجع و جلوگیری از به انحراف کشیده شدن ارتباط مشاوره ای، داشتن رابطه دو یا چند گانه مردود و ممنوع است.

در ارتباط با رد روابط دو یا چند گانه توافق کلی بین متخصصان وجود ندارد و تنها زمینه ای که همگی بر ممنوعیت آن اذعان دارند داشتن ارتباط جنسی با مراجع است. بدیهی است که مشاور باید طبق قوانین اصول اخلاق حرفه ای سازمان روانشناسی و مشاوره کشور خود که مطابق فرهنگ جامعه تدوین می شود عمل کند و هر گونه تخطی از آن با محدودیت یا لغو پروانه کار همراه است.

 

7. ارجاع:

یکی از اصول اخلاق حرفه ای، معرفی کردن مراجع تزد متخصص دیگر منظور حل و فصل مشکلاتی است که برای آن مراجعه کرده است. ارجاع از جمله مسائلی است که متاسفانه کمتر از سوی مشاوران و درمانگران اتفاق می افتد و مهم ترین علت آن موضوع تداخل نیاز است که در انتها بدان اشاره می شود. مصادیق ارجاع عبارتند از: ترجیح مراجع به تغییر مشاور به لحاظ سن، جنسیت، میزان تحصیلات و درجه مذهبی بودن، عدم هماهنگی در زمان که مراجع باید با زمان حضور مشاور هماهنگ شود)، ماهیت متفاوت مشکل، بروز وابستگی شدید بین مشاور و مراجع، عدم توافق بر سر برخی تصمیم ها و یا تفاوت ارزشی و بروز شرایط ویژه (مانند بیماری یا مهاجرت) نکته مهمی که در اینجا وجود دارد این است که ارجاع از مصادیق افشاء نیست.

بمنظور پیشگیری از اتلاف وقت مراجع و جلوگیری از هزینه های اضافی وی بایستی با درباره انتقال اطلاعات به متخصص بعدی گفتگو کرد، یعنی تنها بدین خاطر که مراجع راضی به ادامه جریان مشاوره نزد متخصص دیگر شد، نمی توان اطلاعات محرمانه اش را بدون هماهنگی در میان گذاشت. از این جهت مشاور باید هنگام معرفی مراجع حتما از وی درباره مطالبی که می خواهد منتقل کند، بپرسد و رضایت آگاهانه او را جلب کند. از این جهت بطور دقیق باید بداند که کدام بخش از اطلاعات مراجع را می تواند بگوید و کدام بخش را حق ندارد بازگو کند

 

 

8. مسئولیت پذیری:

به لحاظ اخلاقی مسئولیت جریان مشاوره با فرد روان شناس با مشاور است. مواردی اعم از زمان ملاقات، مکان ملاقات، تعداد جلسات، وظایف طرفین و تعیین اهداف مشاوره همگی بایستی به روشنی برای مراجع توضیح داده شود. همانطور که پیشتر اشاره شد مشاور باید صادقانه تلاش کند که تنها در جهت خیر و صلاح مراجع حرکت کند و هیچ چیزی او را از ارائه خدمات ارزشمند و موثر باز ندارد.

در این ارتباط بایستی بین مسئولیت اخلاقی جریان مشاوره و مسئولیت عملی آن تفاوت قائل شد. مسئولیت عملی متمرکز بر موضوع نتیجه گیری از شرکت در جریان مشاوره است که پا بر پیشگیری از طریق توانمند سازی مراجع و یا درمان از طریق ارائه راه حل ها و تقویت مهارتهایی مشخص متمرکز است. در این زمینه تمام مسئولیت مشاوره با فرد متخصص نیست و بایستی مراجع را آگاه ساخت که مهم ترین اصل مشاوره تلاش هایی است که مراجع باید برای بهبودی اش انجام دهد. به نظر می رسد یکی از خطاهای بزرگ برخی از مشاوران این باشد که مراجعان را افرادی وابسته و کودک صفت پرورش می دهند.

 

 

9. عدم پذیرش هدیه:

عدم پذیرش هدیه نیز یکی از اصول اخلاق حرفه ای است که رعایت آن موجب پیشگیری از بروز مسائل حاشیه ای در مشاوره می شود. از آنجا که برای متخصصان حرفه های باورانه دستمزد مشخصی از سوی سازمان نظام روان شناسی و مشاوره تعیین شده است همه ملزم به رعایت آن هستند و هرگونه انتظار دیگری از مراجعان ممنوع است و باید تا جایی که امکان دارد از پذیرش آن صرف نظر گردد

 

 

10، پیگیری:

یکی از اصول اخلاق حرفه ای که کمتر مورد توجه متخصصان حرفه های باورانه واقع شده است موضوع پیگیری میزان اثربخشی جریان مشاوره و روان درمانی است. ضروری است که مشاور بعد از گذشت مدتی معین از آخرین جلسه مشاوره فردی با گروهی نسبت به پیگیری مسائل مراجعان اقدام کند. این اصل اخلاقی با 2هدف عمده صورت می پذیرد. نخست اینکه تجربه جدید مراجع در قالب جلسات متعدد مشاوره به چه میزان باعث افزایش کارآمدی او شده است؟

به بیان دیگر میزان اثربخشی نظریه، اصول و فنون مورد استفاده مشاور در ارتباط با موقعیت مراجع چقدر بوده است و آیا به تغییرات ملموس و قابل ملاحظه ای منجر شده است یا خیر؟ و دوم اینکه مراجع با بازگشت به زندگی واقعی خود به چه میزان توانسته است با موضوع فقدان ارتباط مشاوره ای سازگار شود و کنار بیاید. از این جهت پیگیری مشاور دو خاصیت اصلی در پی خواهد داشت که عبارتند از: تداوم جریان نظارت بر خود همراه با تداوم جربان مراقبت از مراجع.